Rowerem do pracy

Swoją pracę można lubić lub nie, ale już samo chodzenie do niej mało kogo nastraja pozytywnie. Skądś jednak trzeba czerpać fundusze na te wszystkie podróże i całe jedzenie świata, które czeka na nasze spróbowanie. Gdyby tak jednak przestać chodzić do pracy i zacząć... jeździć do niej rowerem?

fot. smart-studio

Kiedyś na pomysł dojeżdżania do pracy rowerem odpowiedziałabym parsknięciem śmiechem, a potem wymienianką powodów dlaczego z rekomendacji nie skorzystam. Rower kojarzył mi się z wypadami za miasto i to też nie za często, bo ile można grzęznąć w piachu, podczas przejażdżek przez leśne polany. Kilka lat temu pewien Szaleniec z Sekcji Rowerzystów Miejskich zamydlił mi oczy tak, że jednak spróbowałam. Od tego czasu sporo się zmieniło. Ów Szaleniec jest teraz moim mężem, a rower - ulubionym środkiem transportu w mieście w okresie od wiosny do jesieni. Najwyższe noty zbiera ten drugi zbiera w kategorii "dojazd do pracy". Dlaczego tak jest i z jakimi obiekcjami musiałam walczyć na swojej drodze do tego stanu przeczytacie poniżej.

DLACZEGO NIE
...czyli co mówiłam jako rowerowo-oporna i co ja teraz na to:

• bo pogoda

W Skandynawii mają gorzej i zimniej, a przecież to tam jest najwięcej rowerzystów. Nie jeżdżę cały rok, a i w sezonie nie codziennie. Zwykle dzień wcześniej sprawdzam prognozę TUTAJ, dzięki czemu wiem o której mogę spodziewać się deszczu i ewentualnie o jakim natężeniu, na podstawie czego podejmuję decyzję czy ryzykować czy nie. Przez ostatnie kilka lat dopiero raz zdarzyło mi się wracać w ulewie. I nic, przeżyłam, nie roztopiłam się. Grunt to dobrze zabezpieczyć telefon i portfel, reszta się raczej nie utopi ;-).

• bo stylówa

Sportowe ciuchy rowerowe nie każdemu pasują. Mi nie. Całe szczęście, że rowerem bez problemu można jeździć zgodnie z własnym i firmowym dress code'm. Jadąc rowerem w eleganckich ciuchach czujesz się tak, jakbyś miał trafić na bloga o cycle chic - prostujesz plecy, by ładniej wyjść na potencjalnym zdjęciu, częściej się uśmiechasz. A i dla patrzących jest milej. Facet w garniturze, pomykający eleganckim miejskim rowerem, jest bardzo sexy. A i za rowerzystką w ciekawej stylizacji zdarza mi się obejrzeć.

• bo zmęczenie

Znacie to uczucie, że droga powrotna jest krótsza i szybciej mija? To dzięki temu, że znamy już drogę, że kojarzymy, że za tym krzywym drzewem będzie skręt w lewo. Zanim pierwszy raz przejechałam trasę do mojej pracy, dystans wydawał mi się nieludzki. Tymczasem okazało się, że pokonuję te około 7 km bezproblemowo, a droga z każdym razem mija coraz szybciej. Zmęczenie i pocenie się na rowerze jest mocno przereklamowane. Mocniej pocę się w autobusie latem, wciśnięta między innych, równie albo bardziej spoconych pasażerów. Do pracy docieram roztargana, ale pełna energii.

• bo niebezpiecznie

Niestety, ten argument jest trudny do podważenia. W Polsce jest wciąż za mało dróg rowerowych, a jazda jezdnią potrafi podnieść ciśnienie mocniej niż kilka kaw. Doświadczyłam kilku sytuacji zagrożenia na drodze, panicznie boję się lewoskrętów [kto jeździ ten wie o co chodzi], ale mimo wszystko najczęściej jadę tak, jak powinnam - drogą rowerową, gdzie jest, jezdnią - tam, gdzie nie ma. Są też miejsca, gdzie jezdnią zwyczajnie boję się jechać, skąd wybieram chodnik. Pamiętam jednak, że jestem tam "gościnnie" i szanuję pierwszeństwo pieszych. Wzajemny szacunek - niezależnie od tego w jakiej roli uczestników ruchu w danym momencie jesteśmy - jest z resztą kluczowy.

fot. smart-studio

DLACZEGO TAK

...czyli dlaczego warto jednak spróbować:

• dla fanu

To, że jazda rowerem jest fajna, potwierdzi większość z Was. Pewnie za to niewielu z Was ma tyle czasu, aby organizować sobie częste rowerowe wypady. Dojeżdżanie do pracy to takie przyjemne z pożytecznym - docierać tam i tak musisz [chyba, że pracujesz w domu], a przynajmniej jest milej. To poczucie niezależności, ten wiatr we włosach, no i wymijanie samochodów stojących w korkach - megafrajda! :-)

• dla szpanu

W mojej firmie przyzwyczaili się już do widoku mnie zapinającej rower przed pracą, podczas gdy inny parkują auta. Początkowo byłam jednak pewnego rodzaju ciekawostką i zdarzało mi się, że ktoś zagadał na temat dojeżdżania rowerem. W oczach niektórych urosłam do supermenki - dopóki bowiem się samemu nie spróbuje, codzienne pokonywanie kilku km wydaje się czymś, co wymaga supermocy [patrz: powyżej, punkt zmęczenie]. Dojeżdżanie rowerem do pracy i w ogóle miejska jazda to tez fajny temat do zagajenia z mało znana osobą, na przykład na imprezie. Plus dziesięć punktów do lansu, jak nic.

• dla pieniędzy

W temacie kosztów paliwa i użytkowania samochodu jestem laikiem, ale za to widzę jak dużo kasy oszczędzam na komunikacji miejskiej w sezonie rowerowym. Pojedyncze bilety oczywiście kupuję, ale nie jest tego tyle, co zimą i późną jesienią. Oszczędność idzie jednak dalej - jeśli rower wystarcza Ci jako forma aktywności sportowej, możesz zrezygnować z karnetu na siłkę [mi nie wystarcza, ale tak przykładowo]. Nie mówiąc już o tym, że porządne dotlenienie i dobra forma organizmu pozwala przypuszczać, że mniej wydasz na lekarzy i leki [patrz: niżej].

• dla zdrowia 

O wpływie jazdy rowerem na zdrowie napisano już wiele (np. TUTAJ). To, co zauważyłam sama po sobie to ogólna poprawa kondycji [pierwsze tygodnie dojazdów są trudniejsze, potem idzie coraz lepiej; nawet jak na tramwaj trzeba podbiec to zadyszka mniejsza], lepsza odporność i zgrabniejsze łydki. Zgrabne męskie łydki to taki mój mały fetysz, a mąż-rowerzysta to nie przypadek. Ale nie o ciało tylko chodzi. Regularne śmiganie rowerem odstresowuje, "wietrzy umysł" i hartuje ducha - zwłaszcza w poniedziałki rano, kiedy pedały wyraźnie ciężej chodzą.

fot. smart-studio

OK, ALE JAK?!
...czyli trochę rowerowego know-how: 

• czym?

Nie chodzi o to, by rower był najdroższy, ale o to, by był dobrany do naszych potrzeb. Na dojazdy do pracy najlepiej sprawdzą się rowery miejskie, w których przyjmuje się wygodną wyprostowaną pozycję i na których wygląda się dobrze w eleganckich ciuchach. Moją Czarną Strzałę kupiłam kilka lat temu, zanim ruszyła moda na holendry, ale nie odstaje strasznie od jej jednośladowych koleżanek, na których lansują się blogerki modowe. Jest moja, jest niezawodna, jest kochana. Niedawno do naszej rodziny dołączył maluszek - biały rower składany. Jest to świetne rozwiązanie kiedy trzeba dojechać z większej odległości autem, a potem wyciągnąć takie cacko z bagażnika, rozłożyć w minutę i po samym centrum śmigać na dwóch kółkach, śmiejąc się pod nosem z tych, co tkwią w korkach albo szukają miejsca parkingowego.

• z czym?

Akcesoriów rowerowych jest cała masa - od tych stricte funkcjonalnych, po typowo dekoracyjne. Absolutnym must have, jeśli nie chcemy szybko dołączyć do fanów pewnego fan page'a, jest dobre zapięcie rowerowe. Z moich doświadczeń najlepiej sprawdzają się zapięcia typu U-lock. Oprócz tego czym, ważne jest przemyślenie do czego się przypinacie. Stojaki typu "wyrwijkółka" (trzymające za jedno koło) omijajcie z daleka, a jeśli już koniecznie musicie to przypinajcie się za koło tylne (trudniej je odłączyć od roweru). Najlepiej zapinać rower za ramę i idealnie sprawdzają się do tego dobre stojaki rowerowe, w kształcie odwróconego U, albo znaki drogowe (więcej info o bezpiecznym przypinaniu się TUTAJ). Z akcesoriów przyda się Wam też koszyk rowerowy, do którego wrzucicie drugie śniadanie czy torebkę.

• w czym?

W czymkolwiek chcesz iść do pracy danego dnia :-). Ja często jadę w żakiecie, czasem w sukience (nie każda się nadaje - niektóre, zbyt lekkie, podwiewają, pokazując za dużo), a najwygodniejsze buty na rower to dla mnie 6-cm koturny. W obcasach też nie jest źle. Ostrożnie z balerinkami - mogą spaść. W piątki trzynastego uważajcie na tenisówki - sznurówki potrafią wkręcić się w pedały, a wtedy o upadek nie trudno (nieważne skąd to wiem :]). Warto zainwestować w kurtkę deszczową, aby ochroniła nas kiedy prognoza z nas zadrwi. Wczesną wiosną i późniejszą jesienią obowiązkowe jest osłonienie dłoni rękawiczkami (owiewa je wiatr), głowy czapką lub opaską (ostrożnie z zatokami!) oraz szyi szalikiem (o przeziębienie przy chłodnych porankach nietrudno).

• po czym?

Tak, jak pisałam wcześniej, staram się jeździć w miejscach wyznaczonych dla rowerów. Najważniejsze jest dla mnie jednak bezpieczeństwo i nie śmigam tam, gdzie czuję się bardzo niepewnie - czasem korzystam więc z chodnika. Do zaplanowania trasy polecam skorzystanie z google maps - od niedawna mają moduł dla rowerzystów. Przed pierwszą jazdą rowerem do pracy, warto przećwiczyć sobie trasę "na sucho", np. z kimś kto w jeździe miejskiej jest bieglejszy. Taką jazdę próbną najlepiej zrobić w weekend, kiedy ruch jest mniejszy - dzięki temu będziemy mieli okazję do spokojnego przyjrzenia się trasie i ewentualnym utrudnieniom.

fot. smart-studio

NA KONIEC

Rower jako miejski środek transportu ma wiele zalet, choć oczywiście nie jest rozwiązaniem dla wszystkich i we wszystkich okolicznościach. Przed ostatecznym odrzuceniem pomysłu, aby się na niego przesiąść w ramach dojazdów do pracy, warto przemyśleć wszystkie "NIE, BO...", a najlepiej po prostu spróbować. Ja po takiej próbie wpadłam po uszy w rowerowy nałóg. Na jutro prognoza sprawdzona, zapowiada się piękny dzień, jadę rowerem. A Wy czym śmigacie jutro do pracy?